کاروانسرای شاه‌عباسی کرج بنایی سنگی-آجری مربوط به دوران صفویه است که در شهر کرج در استان البرز و در سمت جنوب شرقی میدان شاه عباسی جای گرفته‌است.
این بنا درسال‌های ۱۰۷۸ تا ۱۱۰۹ در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده‌است.
در سه دوره صفویه، افشاریه و زندیه این بنا به عنوان محلی برای استقرار کاروانیان و استراحت مسافران مورد استفاده قرار گرفت. در اوایل دوره قاجار به عنوان پایگاه نظامی و در اواخر این دوره به عنوان اولین مدرسه بزرگ کشاورزی ایران موسوم به مدرسه فلاحت معرفی گردید. بعد از سقوط قاجاریه حدود سال های ۱۳۳۰ هجری قمری از این مکان به جای انبار غله کشاورزی استفاده شده است که بیشترین آسیب به این بنا در این زمان وارد شده است.
مساحت کل بنا ۳۶۰۰ مترمربع و مساحت حیاط مرکزی آن ۹۰۰ مترمربع است ورودی کاروانسرا نیز از ایوان شمالی است. پیرامون حیاط میانی آن ۲۱ حجره ایوان‌دار برای استراحت مسافران و پنج بارانداز برای نگهداری کالا و جایگزینی همراهان و نگهبانان کاروان‌ها در نظر گرفته شده‌است. در ساخت این بنا از سنگ، آجر، چوب و کاهگل استفاده شده‌است.
